Als ik over de rand van mijn laptop kijk, kan ik net een stukje dorp zien dat lager ligt, de zee en de blauwe lucht daarboven. Om gefocust te werken, is het niet ideaal hoor….. blijft je afleiden 🙂 Toen ik de beslissing nam om alles op te zeggen was dat op een moment dat mijn nieuwe baan te stressvol bleek te zijn. Als je eens over de kook gaat, dan lijkt het wel of je daar blijvend last van houdt. Uiteindelijk gezamenlijk besloten om afscheid van elkaar te nemen. Moeilijke beslissing als je voor het super leuke reisbureau Ecktiv werkt.
Echter, elk nadeel heeft z’n voordeel…. Dit was namelijk dé kans om te veranderen, het anders te doen en eindelijk dat sudderend plan in mijn hoofd eens uit te voeren; wonen in het buitenland. Plannen gemaakt waar te starten; vrijwilligerswerk bij de Paragliding School en zo netwerk uitbreiden en kijken wat ik met mijn achtergrond qua werk op Madeira kan doen. Even simpel gezegd hè. Qua financiën een berekening gemaakt hoe lang ik het zonder werk zou kunnen uithouden. Gewoon een avontuur dus. Vooral niet te lang over na denken.
En dan een week voor vertrek, als ik in een vergevorderd stadium van mijn plannen zit, plots de vraag of ik vanuit Madeira op de achtergrond voor 20 uur in de week kan blijven werken voor Ecktiv. Wat een ideaal plaatje: online werken…. Dan kan je overal waar wifi is, je laptop uitrollen en aan de slag. Dus ja, dat wil ik wel. Dus staat de laptop hier elke ochtend aan en werk ik vanuit huis met dit prachtige uitzicht over zee! Oh, neem eens een kijkje op onze website! Naast een reisbureau voor wandel- en fietsvakanties (en ja op Madeira kan je geweldig mooi wandelen! Fietsen is hier helaas geen optie, tenzij je aan mountainbiken doet) zijn we ook een inspiratieplatform in dit segment.
Én…. Moet ik eerlijk bekennen…. Want elk voordeel heeft ook z’n nadeel ?….. deze geweldige manier van werken kan ook soms best alleen zijn. Dan mis ik het directe contact met collega’s. Toch weer die contacten hè. Qua contact met dieren kom ik hier niets te kort! Toen ik in hier kwam wonen stonden er 3 bussen insecten verdelger…. Ja 3 bussen. Zet je aan het denken, toch..?
Bij het huis hoort een kat, Maya. Maya is hier opgegroeid en komt elke dag een kijkje nemen. Lees: ze hangt de hele dag op het terras rond. Ik ben niet zo’n kattenmens (ja sorry..). Ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet, ik begrijp ze niet. In de eerste instantie heb ik haar genegeerd. Toen al kreeg ik de opmerking “wacht maar….stap voor stap wordt jullie band sterker”. Duh… echt niet! Maar, uhum, inmiddels praat ik tegen haar en krijgt ze te eten. Zij probeert de band nog sterker te maken door zich naar binnen te werken. Zo zet ik ’s-morgens de balkondeur van de slaapkamer open en zodra ik beneden kom, maak ik eerst een bakje eten voor haar. Dan komt madam, bij het geluid van het bakje en de zak eten, via de trap naar beneden, waarop ik haar vervolgens buiten zet en dit minimaal 7x moet herhalen. Een ware machtsstrijd tussen ons.
Ook voldoende aanwezig zijn de hagedisjes; actief, snel, nieuwsgierig en bang (gelukkig!). Ze lopen door het huis, over de bank, door de keuken, zitten in de gordijnen en in de douchebak. Douchen met 2 zwemmende hagedisjes is toch apart. Ik ben niet zo’n held dus zet ik de deur van de douchebak een stukje open en bid dat ze snappen wat ik bedoel. Maar ook kleding, tassen en schoenen zijn favoriet. Van de week stond ik ’s-avonds buiten nog even op het balkon. Inmiddels moet je hier ook een jasje aan in de avond. Dus mijn hoodie (trui met capuchon) aangetrokken. Daarna tijd voor bed, dus hoodie uit en de badkamer in. Kriebel achter mijn oor…. krabbelen….. nog steeds kriebel achter mijn oor… nog maar eens krabbelen en plop een hagedisje valt uit mijn haar in de wasbak. Dit is dan net even meer dan ik kan handelen, kan ik je vertellen.
Naast Maya en de hagedisjes heb ik bezoek van vliegen, muggen, zwarte wormdingen, spinnen en een soort harige “20”-pootbeestjes. Dus die drie bussen verdelger snap ik nu. Just in case, de verdelger gebruik ik niet voor Maya of de hagedissen en zo….. alleen voor de muggen.
Hoi Susanne, hoe kom ik met je in contact? Je schrijft veel herkenbare dingen. Ik zit nu voor een maand in Funchal en het lijkt me leuk je te ontmoeten. groet, ciao, Yvon
Heb je al bezoek gehad van de baratas die grote Amerikaanse exemplaren die kunnen vliegen.
De duizendpoten op Madeira zijn meestal Scutigera Coleoptrata. 15 paar poten. Kunnen best tot 7 jaar worden. Hebben geen haar ? maar gewoon lange poten. Zijn ferme jagers die op zicht jagen. Ze houden dus de andere kleine kruipertjes in je huis onder controle. Ik heb er eentje in huis (voor zover ik weet ?) en sindsdien is mijn populatie illegalen fel minder.
Beste Susanne,
Die spuitbussen gooi die vlug ecologisch verantwoord weg en de poes haal die maar aan.
De poes zal je heel veel liefde geven en in een moeilijk moment kan je best met haar praten. Ze zal u antwoorden met een kopstootje en geeft je rust waarbij je beter kan relativeren.
De hagedissen en gekkos zijn in Portugal deel van het huishouden maar die vangen en eten wel de insecten in en rond je huis ook diegenen die je niet direct ziet. Een gekko/hagedis in je bed is er natuurlijk iets over maar zover ik weet zijn ze ons niet schadelijk.
Geniet rustig van het leven wat op Portugese bodem kan.
Norbert.