Saudades de Portugal

Zoals iedereen die werkzaam is in het toerisme, volgen we alle Europese corona en lock-down ontwikkelingen met een meer dan gebruikelijke interesse. Omdat de Algarve sterk afhankelijk is van inkomende (buitenlandse) toeristen, willen we vooral weten wanneer er weer gevlogen kan worden. Vanaf deze week zijn in Portugal de restaurants en kleine winkels weer open. En ook de stranden mogen weer worden bezocht. Dat is geweldig nieuws voor de lokale middenstand en ook hard nodig! Maar voor ons is het opstarten van het vliegverkeer verreweg het belangrijkst. Vooralsnog hopen we dat ergens in juni de eerste gasten weer zullen arriveren.

Die gasten komen dan in een brandschoon en volledig opgefrist hotel. Want uiteraard hebben we de afgelopen tijd niet stilgezeten. Nadat de eerste schok van het wegblijven van de gasten was weggeëbd, hebben we onze klus-kleren aangetrokken en niet meer uitgedaan. Elke dag zijn we aan het schilderen, timmeren, snoeien, metselen, voegen, schroeven en nog veel meer. De hele to-do list voor de komende jaren komt aan de beurt en bij elke bouwmarkt in de omgeving worden we als vrienden begroet.

Het lijkt wel alsof mijn hele opvoeding een voorbereiding was op dit moment. Ik ben eigenlijk van jongs af aan door mijn vader de Hubo, de Gamma, de Karwei en de Praxis ingesleept. Ik weet niet beter dan dat de weekenden vooral bedoeld zijn om bielzen te sjouwen, tegels te leggen, muren te behangen en parket te leggen. Het huis lag vol met exemplaren van VT Wonen (toen nog VT Vrije Tijd geheten) en op jonge leeftijd leerde ik al stekkers aanzetten, stenen sjouwen en plinten schilderen. Al deze werkzaamheden komen nu reuze handig van pas. De plinten en vensterbanken zijn weer strak blauw, de schakelaars vervangen en de bedden hebben eindelijk een mooi ‘headboard’.

‘Doe-het-zelven’ zit niet in de Portugese opvoeding en velen vinden al dat geklus maar een vreemde hobby. Rondlopend in de Portugese ‘Praxis’ zie je vooral buitenlanders met houtplaten, schroeven en parketdelen lopen. Portugezen kopen vooral kant-en-klare producten zoals badkamerinrichting, lampen, kachels en kasten. Zelf aan de slag met hamer, schroevendraaier en mortel kom je niet veel tegen. In heel Portugal rijden immers overal ‘faz tudos’ rond. Mannetjes die alles kunnen, alles doen en dat tegen een tarief waar je inderdaad zelf eigenlijk niet voor gaat klussen. Overal rijden kleine witte wagentjes rond met metselaars, timmerlui, elektriciens, stukadoors, tuinmannen en nog veel meer. Naast het toerisme is bouwen en verbouwen de grootste economische activiteit in de Algarve. Elke gezin heeft hier wel een aantal handige werkers binnen handbereik en waarom zou je zelf aan de slag gaan als je een neef hebt die het schilderwerk graag en voordelig voor je doet. Zelf een lamp ophangen? Dacht het niet. Je belt een elektricien en voor een luttel bedrag komt hij langs en hangt het veilig en betrouwbaar op. Airco schoonmaken, tegels voegen, wandje schilderen. We bellen João, Timoteo of Ricardo!

Hoofdschuddend kijken de buren me dus na als ik weer een lading verf en lattenwerk naar binnen draag. En terwijl de Portugezen genieten van de heerlijke voorjaarszon (de regen is gelukkig nu voorbij) werk ik nog even door aan mijn to-do lijstje. Nu maar hopen dat de gasten snel komen en al ons werk kunnen bewonderen.

Peter en Rob wonen in Olhão in de Oost Algarve. Daar runnen ze een boutique hotel en bouwen ze aan een leven tussen de Portugezen. Met ervaring in de horeca en als uitvaartleider (Peter) en als media en fitness ondernemer (Rob) brengen ze genoeg bagage mee voor een afwisselend en druk bestaan in de Algarve. Volgen kan op Facebook of Instagram.