Saudades de Portugal

Ik ben geen wintermens. Nooit geweest hoor! Net als de meeste Portugezen hou ik niet zo van de kou. In Nederland had ik in de loop van de jaren wel een ‘niet zeuren’ mentaliteit opgebouwd. Het leven gaat immer altijd door, ook als het regent, sneeuwt of gewoon ijskoud is. Hier in Portugal heul ik mee met de klagende Portugezen. ‘Que frio’, zeggen we als het kouder is dan 20º. Ik trek een extra trui aan, ga wat dichter bij de kachel zitten en ik wacht lijdzaam tot het voorjaar wordt…

Voordat we hier gingen wonen, had ik Portugal vooral in de zon gezien. Onze zoektocht naar huizen speelde zich in het voor- en najaar af. We hebben ruim 60 huizen bekeken voordat we uiteindelijk ons huidige plek vonden en huizen kijken is nou eenmaal leuker als de zon schijnt… Toen we drie jaar geleden naar de Algarve emigreerden, moest ik wel even wennen dat het hier niet altijd stralend mooi ‘brochure-weer’ is. Gelukkig maar, want daardoor kunnen we het hele jaar genieten van een groene omgeving en hebben we (meestal) voldoende water voor het seizoen.

Als jullie deze eerste column voor Saudades de Portugal lezen, is de ergste kou gelukkig achter de rug. Sterker nog, we genieten momenteel van de prachtige amandelbloesem en de eerste voorjaarswandelingen! En als straks de zon weer wat hoger aan de hemel staat, kan je mij weer breed lachend op straat vinden. Wellicht is daarom het voorjaar mijn favoriete periode. Het lijkt wel alsof in maart alle Portugezen tegelijk wakker worden, de winterslaap uit hun wat chagrijnige ogen wrijven en het leven weer lachend tegemoet gaan.

Zoals gezegd, ben ik (samen met Peter) drie jaar geleden naar de Algarve verhuisd. Gewoon, omdat het tijd werd voor een nieuwe omgeving. Omdat Portugezen fantastische mensen zijn, het eten gezond en smaakvol is en natuurlijk ook omdat de zon hier meer dan 300 dagen per jaar schijnt. We hebben een boutique hotel, een hond, een fikse tuin en langzamerhand een leuke kring vrienden. Tegelijk is het best hard werken om alles goed te laten lopen. Langzamerhand hebben we samen een natuurlijk taakverdeling gevonden. Zelf ben ik bijvoorbeeld niet zo heel erg netjes, maar gelukkig heb ik in Peter met recht een ‘better half’ gevonden. Daarentegen vind ik het weer heerlijk om de hele ochtend met onze gasten te kletsen, ze tips te geven over de omgeving en te luisteren naar hun verhalen. En ik vind het leuk om wat over onze ervaringen te delen, dus ging ik graag in op het verzoek van Marlou om jullie maandelijks op de hoogte te houden van ons wel en wee.

Door de vele werkzaamheden, de in- en uitcheck momentjes en alles wat daarbij komt, hebben we per saldo weinig tijd om zelf de Algarve te verkennen. Gelukkig leren we steeds beter om in het voor- en najaar er af en toe op uit te gaan. Zo hebben we het afgelopen jaar voor het eerst rondgewandeld op Praia do Marinha (wij zijn fan!), de Strip in Albufeira (we zijn geen fan!), Monterosa olive farm (fan!) en Portimão (beetje fan…). En zo komt langzamerhand ook voor ons de hele Algarve in beeld. Juist nu het weer mooi weer wordt en het leven zich weer op straat afspeelt, begint het bij mij te kriebelen en wil ik naar buiten. Jammer dat ik daar voorlopig even geen tijd voor heb. Vandaag eerst eitjes bakken voor de gasten, kamers schoonmaken en gasten inchecken….

Peter en Rob wonen in Olhão in de Oost Algarve. Daar runnen ze een boutique hotel en bouwen ze aan een leven tussen de Portugezen. Met ervaring in de horeca en als uitvaartleider (Peter) en als media en fitness ondernemer (Rob) brengen ze genoeg bagage mee voor een afwisselend en druk bestaan in de Algarve. Volgen kan op Facebook of Instagram.