Van liefde, storm en een onbewoond eiland

Afgelopen donderdag gaf ik jullie een mooie autoroute om te rijden op het eiland Madeira. Eén van de stops die daarin gemaakt wordt is de oostelijke stad Machico, met de prachtige baai. Dit is de plek waar ontdekkingsreizigers João Gonçalves Zarco en Tristão Vaz Teixeira rond 1418 als eerste Portugezen voet aan wal zetten op Madeira. Hoewel… Is dat wel waar? De legende van Machim zegt iets heel anders…

“Eind veertiende eeuw leeft in Engeland een jongeman met de naam Roberto Machim. Hij is verliefd op een jonkvrouw, genaamd Ana. Zij is ook verliefd op hem, maar moet van haar familie trouwen met een edelman. Robert is niet van plan het huwelijk door te laten gaan en maakt met zijn vrienden een plan om haar te redden. Ze nemen haar mee op een boot om naar Frankrijk te varen. Nog maar net op zee breekt een vreselijke storm los. Zonder ervaren stuurman lukt het ze niet koers te houden en dagenlang dwalen ze over de oceaan. Eindelijk komt er land en zicht, en hoewel ze angstig zijn voor het onbekende, besluiten ze ernaartoe te varen.

Haastig om eindelijk bodem onder hun voeten te voelen, gaan de mannen aan land, zonder tijd te nemen het anker van de boot te laten zakken. Ook Ana haast zich, want na zoveel dagen op zee is ze ziek geworden.  Op het eiland vinden ze geen bewoners, maar wel water om hun dorst te stillen. Hun blijdschap wordt echter verstoord als ze zien dat er opnieuw storm op komst is. Ze schuilen onder een boom tot het voorbij is en komen bij terugkeer aan de kust tot de conclusie dat de boot is verdwenen. Ann, ziek en wanhopig door al het noodlot, kan het niet langer aan en overlijdt enkele dagen later. Roberto begraaft haar naast de boom waar ze schuilden en plaatst een groot houten kruis op haar graf. Zijn verdriet om zijn geliefde is zo groot dat ook hij niet veel later overlijdt.

De overgebleven bemanning van het schip krast het verhaal van Roberto en Ana in het houten kruis. Ze proberen zichzelf in leven te houden met hetgeen het eiland ze biedt. Niet iedereen houdt het vol, maar sommigen zijn nog wel in leven als er een Moorse boot voorbijvaart. De boot neemt de mannen mee naar Noord-Afrika om ze te verkopen als slaaf. Eén man wordt dit noodlot bespaart. Hij wordt vrijgekocht en teruggebracht naar Portugal. Daar vertelt hij het verhaal van het onbewoonde eiland, waarna Portugese ontdekkingsreizigers op pad gaan om het eiland te vinden. Bij aankomst op Madeira vinden zij het kruis met de inscriptie en daar bouwen ze Madeira’s allereerste kapel. Ze vernoemen de baai naar Roberto Machim en noemen het Machico, zoals het nu nog altijd heet.”

Noch het kruis, noch de kapel zijn terug te vinden in het huidige Machico. Maar de legende leeft voort. Denk vooral eens terug aan Roberto en Ana als je uitkijkt op deze mooie baai.