Ik Vertrek: een Bus Vol

Langzaam aan begin ik gewend te raken aan het feit dat gasten komen en gaan. Soms ben je blij met het een, soms met het ander. En sommige gasten blijven je bij om verschillende redenen. Onlangs was er zo’n groep die ik niet snel zal vergeten. Zeven Nederlandse dames verbleven maar liefst 11 nachten bij ons.

Georganiseerd door “In balans op weg” kwam deze groep onder leiding van gids Mieke aan op Faro airport, alwaar ons gloednieuwe busje zijn vuurdoop kreeg om de dames op te halen. Toen we een uurtje later in Monchique aangekomen waren kwamen de dames tot de conclusie dat het best een kippenhok was in het busje. Dat klopte zeker en ik dacht… die heb ik nog 11 dagen in mijn busje. Want de dames gingen een groot deel van de Via Algarviana lopen en ik zou ze elke dag naar het startpunt van de volgende etappe brengen en aan het eind van de dag weer ophalen. Helmaal tot aan het eind van de route bij Cabo de São Vicente.

een Bus Vol

Maar gelukkig raakte we snel op elkaar ingespeeld. Als je zoveel tijd met gasten doorbrengt leer je ze steeds beter kennen. Het kippenhok werd langzaam aan steeds minder, zeker aan het eind van lange vermoeiende wandeldagen. En de gesprekken steeds leuker. We leerde elkaars muzieksmaak kennen en zo kwam het dat de halve bus kon meezingen met mijn Boudewijn de Groot afspeellijstje dat ik snel even gedownload had. Iedereen, inclusief chauffeur, dol gelukkig.

Al toerend door de omgeving met de bus, om de dames op te halen en weg te brengen, leerde ik zelf de omgeving ook nog een beetje beter kennen en kwam ik plaatsen waar ik tot nu toe nog niet was geweest. Elke avond werd er nog een maaltijd voor ze gekookt en zo sloten we de dag keer op keer weer af met een lach.

Op een van de laatste dagen vroeg een van onze medewerkers of zij vandaag de lunchzakjes mocht doen. We schrijven altijd een leuke boodschap op de zakjes voor de gasten, maar deze keer kreeg iedereen wel iets heel bijzonders. Deze medewerker is namelijk ook kunstenares en kan in no-time een prachtig mini schilderijtje op een lunchzakje toveren zo kwamen we achter. Hiermee was de onvergetelijke reis voor onze gasten nog onvergetelijker geworden. De meeste zakjes werden snel leeg gehaald om ongeschonden in de koffer te gaan, zonde om zomaar weg te gooien!

Al met al intensieve dagen, maar zowel voor mij als voor de gasten een ervaring die we niet snel zullen vergeten. Dankjewel Mieke voor de geweldige groep die je bij ons bracht! Tot de volgende keer.

Groeten vanuit Monchique!


Henk is een echte kaaskop, maar verliefd geworden op Portugal. Samen met zijn partner Michel heeft hij de grote stap gewaagd en afgelopen jaar een alojamento local in Monchique, Portugal overgenomen. Hij houdt van natuur, ruimte en de prachtige uitzichten in de Algarve.