Onze kinderen zijn weer veilig in Nederland/Friesland aangekomen. De omschakeling om weer meteen aan het werk te gaan is nog niet zo gelukt. En dan wordt je ineens uitgenodigd om druiven te plukken bij Edd’s, pfff dat is echt wel hard werken, maar wat een feest. Dat wil je niet missen en dat grijpen we graag aan om nog even weg te kijken van onze “to do” lijst. Maar er is ongekend veel gebeurd de afgelopen maand.
Zo hebben we Brenda Goovaerts van Algarve-angels gevraagd om de AL “Alojamento local”, verhuur vergunning te regelen voor ons appartement beneden. Zelf zat ik er erg tegen aan te hikken hoe, wat en wanneer. Brenda is langs gekomen en de volgende dag was de aanvraag al ingediend. Nog een paar dagen wachten en dan hebben we hopelijk de goedkeuring binnen. Vervolgens staat er ons dan nog een inspectie te wachten. Het blijft nog even spannend, maar het is in ieder geval in gang gezet en dat geeft mij rust.
Familie
Verder hebben we een tweetal Hobie kano’s/zeil kano’s mee genomen uit Nederland waar we graag mee willen varen ter ontspanning. Het karretje voor achter de auto dat Bernt zelf in elkaar heeft gebakken/gelast heeft nog wat versteviging nodig. Bernt heeft lang gezocht om argon gas te vinden voor het lassen van RVS en dat is uiteindelijk dan toch gelukt. Bernt een blij “ei” toen zijn gasfles aankwam vanuit Spanje en dan is het nog lang geen Sinterklaas. Daarnaast nog een hobbel/trekhaak te nemen om het hele zaakje te kunnen trekken. Deze trekhaak zou al twee weken voordat onze kinderen bij ons op vakantie zouden komen hier in Carvoeiro zijn, maar dat is al weer meer dan een maand geleden. UPS had wat problemen met ons adres. Maar vorig weekend is ie dan toch gekomen na heel wat omzwervingen. En Bernt ligt onder de auto te worstelen terwijl ik dit zit te schrijven. Dus dat is straks wel klaar.
We hebben afgelopen week ook familie uit “ the States” op bezoek gehad, ze zijn ook bevangen door het Portugal/ Carvoeiro virus. Wat een gezelligheid weer, etentjes en wijnproeverij mochten niet ontbreken. Het was heel bijzonder en wel in het bijzonder om het volgende:
Wij hebben ons appartement in Benagil in de verkoop om, na verkoop, een tweekamer appartement in Carvoeiro te kopen. Nu hebben wij ons appartement in Benagil voor 99,99% verkocht en dan gaat het kriebelen en het goede voornemen om te wachten tot echt alles rond is, is dan erg moeilijk. En dit hebben we dus ook niet vol kunnen houden. Onze familie is ook op zoek naar iets in de buurt van Carvoeiro. Nu is het zo dat we eerder deze week allebei een bod uit hebben gebracht en wel op appartementen op nog geen 25 meter van elkaar. Dat is toch even andere koek dan 5.547 km New York/ Bloomberg naar Carvoeiro. Voor ons is het verlossende woord al wel binnen gekomen en worden wij de trotse toekomstige bezitters van een twee kamer appartement op nog geen 300 meter van het strand en met een gemeenschappelijk zwembad, zo blij. Helaas heeft onze familie nog geen goed nieuws, nog even afwachten voor hun, wij blijven duimen. Wel met een kleine kanttekening dat de verkoop van Benagil wel door moet gaan, maar daar hebben we alle vertrouwen in. Ons appartement in Benagil wordt gekocht door een heel sympathiek Duits stel. Ze willen graag blijven verhuren, dus niet getreurd “Casa da Sorte” gasten.
Nu we straks een appartement in het centrum hebben met een groot zwembad zou het natuurlijk ook fantastisch zijn als we bij ons eigen onderkomen zo’n mooi groot zwembad zouden hebben. Dat neemt niet weg dat we ontzettend genieten van ons zwembadje nu. Er is ooit een heel mooi zwembad geweest en deze is dicht gegooid, omdat de pomp weg was en het water een modderpoel werd met een grote aantrekkingskracht voor muggen. Eeuwig zonde. Nu hebben we van buren een foto uit 2005 gehad met jawel een zwembad in onze gemeenschappelijke tuin, en ja echt wel groot. Bernt ziet zich al helemaal met een bobcat in de tuin tekeer gaan om deze schat te gaan zoeken en uiteindelijk in ere te herstellen. Al was het maar voor de foto’s. Dat wordt nog even lobbyen bij de buurtjes. Yep de “to do list” wordt maar niet korter, alleen maar langer. Lang leven ons “rustige“ leventje in Carvoeiro.
Sinds augustus 2014 verhuren ze hun eerste appartement in Carvoeiro via Micazu.
