Saudades de Portugal

Daar gaan we dan, hoe zet ik onze zeer impulsieve stap naar Portugal op papier. Ik, Alice 48 en mijn man Bernt 53 zijn het avontuur aan gegaan en hoe. Het is begonnen met de aankoop van een appartement  in Benagil in de Algarve maart 2014. Als watersporter en met name liefhebber van zeilen zat Bernt wel eens te dromen over zeilen op de Middellandse zee met een uitvalsbasis aan de zuidkust van Spanje/Portugal.

Het is een druilerige zondagmiddag in februari 2014 en Bernt spreekt die droom nog eens uit “Wat nu als we een vakantie appartementje in Portugal hebben, zou dat niet heerlijk zijn, zeilboot erbij, ja dan krijg je dat bekende ….. gevoel”. En dan zeg ik: stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen. Even later ben ik op marktplaats al aan het zoeken.

Alsof het zo heeft moeten zijn wordt daar ons toekomstig appartement in Benagil aangeboden. Het lijkt te mooi om waar te zijn. Binnen vier weken tijd staat ons hele leven op zijn kop en vertrekken we richting Portugal, nota bene voor de allereerste keer in ons leven. ‘s Maandags worden we op Faro verwelkomd door de verkopers (een Nederlands stel dat al een aantal jaren in Portugal woonachtig is).

Ze brengen ons eerst naar één van de twee stranden bij Benagil, Praia do Carvalho. Wij waren toen al verkocht, een adembenemend strand waar je alleen kunt komen via een tunnel, uitgehakt in de rotsen. Na twee nachten in ons toekomstige appartement, zitten we op woensdag bij de notaris om te tekenen. Dat wij voor het eerst in Portugal zijn en binnen drie dagen bij de notaris zitten maakt begrijpelijk wel wat tongen los.

Als we na vijf dagen weer in het vliegtuig zitten richting Nederland knijpen we elkaar even, hebben we dit echt gedaan? Nu zes jaar later heeft dit ons leven ingrijpender veranderd dan we toen hadden kunnen denken. De zeilboot is er nooit gekomen, die past helaas niet helemaal in ons budget. Je moet toch een beetje realistisch en verantwoordelijk blijven. Wel hebben we begin dit jaar de stap genomen om niet met één been, maar met beide benen in Portugal te landen en ons definitief te vestigen in Praia do Carvoeiro. Een hele stap als je bedenkt dat we onze twee lieve dochters van 22 en 25 jaar met aanhang, familie en vrienden in Nederland (achter) laten. We houden ons vast aan de gedachte dat we minder frequent contact zullen hebben, maar dat het contact wel intenser wordt. En ja we zijn de wereld tenslotte niet uit en videobellen maakt ook veel goed.

We maken jullie graag deelgenoot van de rest van ons avontuur, waar we toch sterk gaan denken dat toeval niet bestaat.

Saudações do Carvoeiro,

Bernt en Alice Waaksma

Sinds augustus 2014 verhuren ze het appartement via Micazu.