En dan is het alweer oktober, herfst in Nederland, maar daar is in Carvoerio nog geen sprake van. We lopen nog elke dag in zomerkleding. ’s Morgens en ’s avonds koelt het wel wat af, maar nog niet schrikbarend. Een vestje is voldoende, “ da’s zo heeeerlijk ”. De oceaan is ook zeer aangenaam qua temperatuur, dat kan hoog zomer nog wel eens tegenvallen. Met zulk mooi weer en de kano trailer voor onze Hobie zeil kano’s, nog niet helemaal op orde hebben we besloten om twee supboards aan te schaffen, waar je ook mee kunt kanoën. Deze zijn maar 14 kilo en kun je dus ook gemakkelijk meenemen als je naar een strand gaat bij de kliffen.
Nu bestaat de kustlijn van de Algarve hoofdzakelijk uit vele kliffen, dus zijn onze opties qua kanoën aanzienlijk verbreed. Ja ik heb het maar over kanoën, omdat dat stand-up paddelen nog niet zo lukt, oftewel ons evenwicht is ver te zoeken. Iets om aan te werken, pffff.
We hebben wel een beetje ontspanning nodig, want er spelen nog veel spannende zaken waar we nog geen positief uitsluitsel over hebben ontvangen. En dan hebben we het over de verkoop van ons appartement in Benagil, wat wel snel door moet gaan, want anders gaat ons droom appartement in het centrum van Carvoerio aan onze neus voorbij, oooooh zo spannend. Dit ook omdat de eigenaresse van het appartement in Carvoeiro binnen een week in Carvoeiro is om stappen te zetten, echt zenuwslopend. Ook hebben we nog geen verlossend woord over de AL, nog veel zaken die ons slapeloze nachten bezorgen.
En zo zijn de zaken ineens omgedraaid en heeft onze Amerikaanse familie met zekerheid hun appartement in het centrum van Carvoeiro (zie vorige blog) gekocht en hebben wij in principe nog niks, alleen 99,9% zekerheid, maar ja, als de weegschaal verkeerd uitvalt is het nog steeds niks.
Uitzicht bij El Gastell de Guadalest
Om alle spanning een beetje de baas te blijven, zijn we maar op een mini-vakantie naar Spanje vertrokken. Om eerst een paar dagen bij onze oude buurtjes vanuit Balk te vertoeven in hun huis in Alfas, dicht bij Benidorm. Ja ja zo’n 900 kilometer op de teller van onze fiat 500 verder, wat een heerlijke auto. En de hele weg dakje open zelfs als er wat spetters uit de hemel komen vallen. Daar merk je niks van bij een gangetje van zo rond de 100 kilometer/uur. We hebben de omgeving van Alfas verkend en hebben ons zitten vergapen aan de prachtige bergpartijen. Vooral het plaatsje El Gastell de Guadalest was zeer indrukwekkend. We zijn “vroeger” veel in Frankrijk geweest en veel door bergpassen getoerd, de ritten rond Alfas deden weer veel herinneringen herleven, prachtig.
We zijn vervolgens via Nerja (Andalusië), Ronda, Marbella en langs Tiger weer naar huis gereden. Nerja is een heel gezellig stadje waar we verbleven in een heerlijk hotel op loop afstand van het centrum. ’s Avonds hebben we ons dan ook tegoed gedaan aan heerlijke tapas in één van de sfeervolle straatjes. In Nerja bevind zicht ook het Balcón de Europa, een promenade in het centrum die uitkomt op een klif, met een prachtig uitzicht/vergezicht. Ronda is bekend om de diepe kloof van de rivier die het stadje splitst, dit zorgt voor prachtige plaatjes. Vervolgens nog even naar Marbella waar we alleen een stukje boulevard en zee hebben gezien en ervaren. Torremolinos stond ook nog op onze planning, we dachten we zoeken een mooie locatie om de formule 1 Grandprix van Sochi te bekijken. Maar Torremolinos hebben we uiteindelijk niet aangedaan. Onze heimwee naar Carvoeiro bleek toch wat te groot. Marbella en waarschijnlijk ook Torremolinos heeft veel hoogbouw, dit hadden we in Benidorm ook al gezien. Daarom besloten om weer naar ons vertrouwde nestje in Carvoeiro te gaan. Lekker in je eigen bed en dan Max kijken in alle rust op onze eigen bank, daar ging de voorkeur toch wel naar uit van Bernt een fanatieke formule 1 fan.
Weer lekker thuis in de Algarve.
Sinds aug 2014 verhuren ze hun eerste appartement in BENAGIL via Micazu.
Heerlijk wat kunnen jullie er van genieten, ben een paar jaar geleden ook in Nerja geweest een heerlijk stadje om te relaxen!