“Maar dat is toch pure werkverschaffing!” is wat vrienden in Nederland riepen toen wij vertelden dat de stand van de watermeter elke maand handmatig wordt opgenomen door een werknemer van het lokale waterbedrijf. Tsja, dat klopt natuurlijk ergens wel, maar het is op zo’n moment lastig om mooie tegenargumenten te formuleren. Het zal toch wel ergens goed voor zijn?
En, is het niet leuk om af en toe een praatje met zo’n jongen te maken? Maar ja, fier overeind blijft natuurlijk het argument dat het prima te doen is zonder deze werknemer en dat je zelf één keer per jaar de waterstand kan doorgeven aan het waterbedrijf. Maar! Dan moet je niet precies in januari een lekkage hebben die je zelf nooit van zijn levensdagen gevonden had!
Ons huis is aangesloten op gemeentewater. De meter daarvan zit aan de buitenrand van onze voortuin, gemakkelijk te bereiken voor de jongen die dit maandelijks komt opmeten. Je hoort hem vaak al van ver aankomen op zijn oude scootertje en dan zwaaien we even en doen we af en toe een praatje. Al tien jaar wordt deze job gedaan door twee jongens die elkaar afwisselen. Afgelopen maand hadden wij het geluid van zijn brommertje niet gehoord omdat wij binnen zaten, maar hoorden wij dat er opeens iemand keihard op de deur van onze quinta stond te bonzen. Toen wij uit ons eigen huis naar buiten kwamen was het al snel duidelijk na zijn eerste zin: “Dude, je hebt een probleem.” Maar dan in het lokale Portugese dialect natuurlijk.
Wat bleek? Deze jongen kent ons normale verbruik en zag tot zijn schrik dat wij in de maand januari al meer water hadden verbruikt dan wij normaliter in een heel jaar (mét B&B!) verbruiken. Er was meer dan 200.000 liter water verdwenen en wij hebben helemaal niks gemerkt. Dit had dus gewoon kunnen doorgaan totdat wij in het Nederlandse scenario zelf aan het einde van het jaar onze meterstand hadden doorgegeven. Voor de maand januari is het al nauwelijks voor te stellen hoeveel water dat is, kan je nagaan als wij dit pas veel later hadden ontdekt?! Wat een geweldige kerel van het waterbedrijf! Ondanks zijn slechte nieuws konden wij hem wel omhelzen, als dat corona-technisch had gemogen…
We hebben de hoofdkraan van onze waterleiding op dat moment snel dichtgedraaid. Maar dan sta je ook een beetje schaapachtig na te denken, want waar is dat water dan heengegaan? Nou, daar had de beste kerel ook nog wel iemand voor. In dit soort gevallen kan het zijn dat je een lek onder je patio of (liever niet) onder je huis hebt. Omdat de bodem heel veel water kan opnemen, duurt het erg lang voordat je zo’n probleem ziet en kan vinden. En om te voorkomen dat je de hele patio moet openbreken kan je een gespecialiseerde canalizador bellen. Deze meneer kwam de volgende ochtend al opdraven en hij had een mooi apparaat bij zich, een zogenaamde ultrasone lekdetector. Gelukkig bevestigde het dure apparaatje dat het lek onder de patio zat en niet onder het huis en konden we aan de slag. We zijn zelf heerlijk in de stromende regen gaan hakken en slopen. We namen aan dat we al snel wat tekenen van wateroverlast zouden vinden, maar helaas. We vonden wel heel veel oude mysterieuze buisjes en (inmiddels decennia afgesloten) elektra kabels.
Vertwijfeld hebben wij toch nog maar eens gebeld met de beste man van de hippe apparatuur en hij zei dat het vast dieper moest zitten. Dus hebben we alles nóg ruimer en dieper uitgegraven totdat we concludeerden dat we echt niets meer tegenkwamen. Ondertussen hadden wij een deel van onze patio al flink beschadigd, zonder resultaat. We hebben nog maar een keer gebeld met de beste man en uiteindelijk kwam hij zelf nog een keer kijken en meten en wat bleek, het lek bevond zich 3 meter naar rechts aan de andere kant van de mooie mozaïek tegels. En dit keer was het lek met twee keer bikken gevonden. Heel fijn dat het lek eindelijk boven was en redelijk makkelijk te repareren bleek. Maar wel jammer dat de patio zo is toegetakeld. Door onszelf nog wel! We hebben er maar om gelachen en met behulp van goede vriend Gust was het lek snel verholpen en kon het water met een gerust hart weer worden aangezet. Al met al hebben we maar twee dagen zonder water gezeten en oh, wat is het leven weer gemakkelijk met stromend water. Uiteraard ga ik vanaf nu iets vaker onze waterstand in de gaten houden, maar bovenal ben ik blij met de handmatige controle door het waterbedrijf van de gemeente. Komende maand ligt er een bedankje klaar voor de jongens van Ambiolhão!
links gesloopt, rechts de echte lekkage
Volg Michelle & Theo ook via Instagram en Facebook!
Hallo, Goed dat je alleen de terracotta tegels hebt hoeven beschadigen. Die zijn makkelijker ergens te koop denk ik.
Een vraag: Hebben jullie nog steeds een B&B ?
Ben zoekende voor een langere periode na corona. Of hebben jullie een kennis/buur die een B&B heeft. Hoeft geen luxe te zijn, gewoon, gewoon Groet Wim.
Hallo Wim, ik weet niet wat je zoekt en waar maar wij hebben een bb agro turisme vlakbij Évora in de Alentejo, alçs het iets is voor jou neem dan even contact op. Lucia van der Feltz