Toepasselijke titel met wel bijzondere gebeurtenis zo net voor Pasen. Zoals velen al weten staakten net voor Pasen de chauffeurs die gevaarlijke vloeistoffen ofwel diesel & benzine vervoeren voor een betere arbeidsvoorwaarden. Zeg maar 800 Portugezen die een land in 2 dagen tijd plat wisten te krijgen. Iedereen in paniek, files rond tankstations, geannuleerde vluchten, vertragingen en ga zo maar door.
Ik kwam er zoals gewoonlijk wat laat achter omdat ik nieuws wat op een afstand volg. Niet bewust maar ik was samen met geweldige Workawayer Francien druk op ons land om de bomen voor de bloei voor te bereiden. En uiteraard stond mijn trouwe Landrovertje zoals altijd redelijk leeg. Maar geen punt, behalve de boodschap en ophalen van de kids had ik weinig plannen. Bovendien konden we altijd nog fietsen of met de tractor grapte ik nog. Dus geen stress.
Maar ondertussen zette dit akkefietje me op een flink denkspoor. Hoe zou het in de toekomst moeten?
Het hele (olijf)boeren bestaan is praktisch afhankelijk van fossiele brandstoffen. Tractor, bosmaaiers, zaagmachines, oogstmachines alles draait op brandstof dat uitgeput raakt. Ook al plukken we sommige bomen nog wel met de hand, voor goede kwaliteit hebben we een minimaal aantal kilo’s per dag nodig en dat gaat helaas niet met handpluk en daarbij is dat met zoveel mankracht die je nodig hebt onbetaalbaar. Er zijn wel sommige machines op batterijen maar neem van mij aan tijdens de oogst wil je niet stoppen met plukken omdat je accu is leeg geraakt na een ochtend werken, plus dikwijls hebben zij nog niet het noodzakelijke vermogen. En wat dacht je dan verder van transport naar olijfpers? Elektrische vrachtauto’s, maar ook daar zitten fossiele brandstoffen die op een of andere manier uit onze moeder aarde worden onttrokken. En dan maar niet te spreken over de enorme investeringen die men dient te maken hiervoor.
En zo samen met Francien, die dat handwerk ook echt helemaal prima vind droomde ik even weg naar het verleden… Waar we niet 24/7 een product in huis wilden hebben, waar de beestjes zorgden voor de balans op de gaard en waar handel op lokale marktjes plaatsvond. Geen industrialisatie en internet.. En toen we ook nog een ritje met paard en wagen maakten zag ik mezelf al gaan met bakken olijfjes in galop naar de olijfpers….
Maar de volgende dag na een flinke scheut rugpijn van dat gebukt onkruid wieden kwam ik terug uit mijn “vroeger was alles beter” bubbel. Die technologie is zo slecht nog niet!
Ik ben wel blij dat deze stakende Portugezen ons in ieder geval even flink aan het denken hebben gezet. De afhankelijkheid is enorm en er zijn nog veel problemen met de duurzame alternatieven zoals de productie van bijvoorbeeld Lithium (ook in Portugal) is slecht geregeld. Maar dankzij de snelle technologische veranderingen, zullen er de komende jaren vast betere oplossingen en/of alternatieven komen en hopelijk ook voor deze olijfboer(in).
Voor nu doen wij in ieder geval wat ik kan om onze planeet zoveel mogelijk te sparen en mag ik weer met trots delen dat we in de zomermaanden weer langs vele Noord Europese landen zeilen om onze prachtige duurzame olijfolie ook duurzaam te bezorgen.
Scheveningen aankomst staat of half Juli. Bestellen kan in de speciaal hiervoor ingerichte webshop op onze website.
Weer mooi en duidelijk geschreven. Idd.. Even pas op de plaats en denken aan de What if…