Na een lange, bijzondere maar ook onrustige tijd van reizen en ontdekken, ben ik gelukkig in Portugal terecht gekomen, in het bijzonder Ericeira; een vissersdorpje omringd door gouden kliftoppen, oneindig veel surfspots en een fijne sfeer. Ik voelde al snel dat ik hier thuis hoorde, zonder enige verwachtingen kwam alles op natuurlijke wijze op zijn plek terecht.
Soms moet ik mezelf nog even knijpen als ik de deur uit stap; de oceaan die zich oneindig voor mijn ogen uitspreidt, de geur van de oceaan. Wow! Woon ik hier echt? Terugkijkend op mijn levensloop vraag ik mezelf wel eens af, waar ik eigenlijk de moed vandaan haalde om al die zeker- en veiligheid achter me laten en mijn leven volledig om te gooien.
Ik woonde in Amsterdam, een fijn huis, een relatie, vrienden en familie dichtbij en ik werkte met veel passie in een creatieve start up-omgeving. Een burn-out kwam vrij onverwacht en bracht me volledig uit balans, mijn hartslag en ademhaling was zo snel en paniekerig, ik had geen controle meer over de normaal altijd zo kalme-ik. Ik nam dit signaal van mijn lichaam serieus en keerde me tot mezelf. Ik vond mijn redding in yin yoga. Toen ik me iets sterker voelde, besloot ik mijn leven te veranderen. Zonder enig idee te hebben wat mijn volgende stap zou zijn, verbrak ik mijn relatie, zei mijn baan op, mijn huis en gaf bijna al mijn spullen weg. Ik had geen antwoorden maar ik was zeker van mijn beslissingen, ik voelde me vrijer en lichter dan ooit te voren. Wat me het meest verbaasde was dat het helemaal niet zo verschrikkelijk eng was als ik had gedacht.
Ik besloot om een lange reis te gaan maken naar de andere kant van de wereld, ergens waar niemand mij kende, een frisse start, het werd Nieuw-Zeeland. Een klein surfdorpje aan de kust veroverde direct mijn hart, de relaxte sfeer, de ruige kustlijn, de alternatieve en simpele manier van leven, ik voelde me eindelijk zielsgelukkig en verbonden met mezelf.
Na deze reis kwam ik terug naar Nederland, mijn zus was hoogzwanger en ik wilde er voor haar kunnen zijn in het geval dat ze mij nodig zou hebben. Zo blij als ik was om mijn neefje gezond op aarde te zien komen, zo verloren voelde ik me tegelijkertijd ook. Ik had veel vragen van binnen over wat mijn volgende stap zou zijn, zonder huis, werk en eigenlijk ook zonder verlangen om me in Nederland weer te nestelen. Ik besefte me dat ik van binnen niet meer hetzelfde was, er waren zoveel andere dingen belangrijk voor me geworden.
Ik besloot om verder te gaan reizen en dat waar ik zo overduidelijk veel positieve energie van kreeg verder te ontdekken; surfen en yoga. Surfen, het is de meest moeilijke en veeleisende bezigheid die ik ooit heb geleerd. Ik bleef volhouden en ontdekte belangrijke levenslessen en inzichten.
Het begint al bij het besluit of je het water die dag in gaat of niet, zijn de golven te hoog, is de stroming te sterk, of kan ik het aan? Hoe voel ik me deze dag, ben ik fit en sterk genoeg? Het naar achter paddelen, je plek zoeken in de line-up, een lach naar de surfers om je heen, de eerste stap te nemen om een positieve sfeer in het water te creëren. Het kiezen voor de juiste golf (of juist het ontwijken ervan), de golf pakken, je bent op jezelf aangewezen en niemand kan het voor je doen. Gevoelens van angst, twijfel, onzekerheid, paniek, het is makkelijk om jezelf te verliezen in het water. Je bent overgeleverd aan de natuur en alles is zo onverwacht. Ik leerde hier bovenuit te rijzen, de juiste golf te pakken en deze uit te surfen, vol vertrouwen, ontspannen, zelfverzekerd, kalm en in balans.
Surfen en yoga, het is een levensstijl die je pakt en nooit meer loslaat. Het heeft me geleerd om in harmonie met de natuur te leven. Het meest natuurlijke en simpele wat we doen, ademhalen, is de basis van surfen en yoga, terug in het ‘nu’. Mijn aandacht ergens echt aan geven, zonder afleidingen. De onrust in mijn hoofd, hart en lichaam had geen kans van slagen meer.
In een poging mijn familie iets te laten ervaren van surf en yoga, planden we een zomervakantie. Ik koos voor Ericeira in Portugal. Ik wilde mijn kleine neefje leren surfen, samen lagen we urenlang in het water. Na deze vakantie vloog mijn familie terug naar Nederland, ik bleef achter. Ik dacht erover om met een busje langs te kust te gaan rijden. Voordat ik dit in gang had gezet werd me een zomerbaantje aangeboden door de surfschool, ze hadden gezien hoe ik mijn neefje had lesgegeven. Surfleraar, ik? Ik vond het grappig hoe ik hier zo onverwacht in rolde, dit was wat ik leuk en zo typerend vind aan Portugal. Ik besloot mee te gaan in de flow en nam de baan aan. Dit opende een nieuwe wereld voor mij, het ging veel verder dan alleen iemand leren surfen.
Zo is mijn avontuur twee jaar geleden begonnen in Portugal. Inmiddels geef ik dagelijks surf- en yoga les voor verschillende guesthouses. Ik ben door de Portugezen zo hartelijk en warm verwelkomd, een wederzijdse erkenning en interesse in elkaar, dankbaar voor alle hulp die ik (nog steeds) krijg om me nog meer thuis te voelen en helpen te integreren. Inmiddels spreek ik de taal aardig en kom ik met mijn ‘schattige’ accent vaak in hilarische situaties terecht.
Of ik hier nu voor altijd blijf wonen? Ik hoop het wel ja! Naast alle voordelen, bestaan er uiteraard ook nadelen en de nodige moeilijke periodes en momenten. Een aanpassing aan de Portugese levensmaatstaven, het vinden van genoeg werk om het gehele jaar te kunnen overleven. Soms verlang ik best naar wat meer zekerheid, maar ik vertrouw erop dat de tijd dit met zich mee zal brengen. Ook mis ik mijn familie en vrienden in Nederland, vooral als ik op zondag tijdens de lunch alle families naar de ‘Marisquerias’ zie gaan. Ik kan er niet altijd voor mijn familie zijn en dat maakt me soms best verdrietig. Wel is de band door mijn afwezigheid sterker geworden en als ik er wel ben, hebben we een hechte, betekenisvolle tijd samen.
Toch weet ik diep van binnen dat ik hier op deze plek moet zijn. Door de oceaan voel ik me zo tevreden en kalm. Alsof het moment dat ik er dichtbij ben, mijn zorgen en rusteloze gedachten direct wegebben. Dank je wel voor het lezen en ik hoop dat je zult genieten van mijn surf en yoga-avonturen in Portugal.
Geschreven door: Lisanne Eshuis
Wat een prachtige blog Lisanne. Op zoveel gebieden herkenbaar! De zoektocht, de burn-out, het roer omgooien, reizen…. inmiddels heb ik mijn plek nu gevonden in Drenthe (na zelfs een wereldreis te hebben gemaakt op zoek naar ‘onze’ plek). Ook zijn we in Ericeira geweest en zijn we verliefd geworden op het surfen! Ik ben nu Droomcoach en help mensen hun dromen te ontdekken en ook echt te doen. Zo heerlijk om dan ook jouw blog, bij toeval, te lezen en zoveel herkenning te zien. Geniet en wellicht zien we elkaar nog eens in Ericeira :-))! X Judith
Hi Tineke, wat lief, dank je wel voor het lezen en je fijne reactie. Ik snap inderdaad dat je ook de veiligheid nodig hebt van het Nederlandse zorgsysteem. Ik ben daar me ook in aan het verdiepen en hoe ik dit het beste allemaal voor mezelf kan regelen. Het lijkt me heel leuk om een keer die kant op te komen. Ik ken de kustlijn van Portugal goed, maar ben nog niet vaak het binnenland ingetrokken. Wil het graag ontdekken!
Het is Ferreira do Zezere, waar we wonen.
Mooi geschreven Lisanne. Ook ik worstel met hetzelfde als jij toen op het moment. Burn out, thuis, zit vast, en ben niet gelukkig meer in Nederland. Mijn vader is Portugees, en mijn roots liggen dus ook in Portugal. Zou heel graag de stap willen maken om weg te gaan en bij de oceaan een ander leven te maken voor mezelf. Ericeira is prachtig, ben blij voor jou en vind het stoer dat je de stap hebt gemaakt! Wie weet ontmoeten wij elkaar ooit. Um abraço!
Beijinhos,
Isaura
Hi Isaura, dank je wel voor je lieve en oprechte reactie. Ik hoop dat je je weg zult vinden, wat dat ook mag zijn het gaat goed zijn. Ik zend je alle kracht toe om hier doorheen te komen. Mocht je verder willen praten/mailen, twijfel dan niet. Het is een super verwarrende periode. Um abraço para ti também.
Zag net deze quote voorbij komen en dit deed me denken aan die tijd…
‘When it hurts, observe, life is trying to teach you something’…
Mooi om het artikel van Lisanne te lezen. Pieter en ik wonen afwisselend in Portugal en Nederland. Wij hebben toch weer een appartement in Hoorn omdat we al wat ouder zijn en daarom terug willen vallen op de Nederlandse gezondheidszorg. We wonen voorts in het centrum van Portugal, in Beco, gemeente Ferreira foto Zezere. Welkom als je daar behoefte aan hebt.
Hallo tineke, ik dacht dat de zorg in portugal ook wel goed geregeld was. Heb ik het mis? Mvg Bregje (woonwens voor portugal met man en jong kind)