Twaalf jaar wonen wij nu in Zuid-Europa, waarvan acht jaar in Portugal. Daar moet toch iets van te leren zijn denken wij wel eens. Dit keer gaat het over iets wat bijna natuurlijk in de Mediterrane cultuur ligt ingesloten. Hoe vaak hebben wij al wel niet gekeken naar iemand die een ogenschijnlijk eentonige baan uitvoert hier, maar die 3 keer zo gelukkig lijkt als jij? Waar zit dat in?
In de loop van de jaren hebben wij dit geprobeerd terug te brengen tot één woord: tevreden. De Portugezen zijn vaak op een prachtige manier tevreden met hoe de situatie is. In het noorden van Europa lijkt het woord tevreden bijna een beetje een nare bijsmaak te hebben gekregen. Tevreden met iets zijn neigt toch een beetje naar stilstand, en stilstand is niet iets wat wij Nederlanders leuk vinden. Woorden als ‘efficiënter’ en ‘beter’ en ‘groter’ krijgen wat dat betreft veel meer ruimte en begrip van ons. Maar wat is er mis met tevreden zijn met wat je nu hebt en daarvan genieten?
Voor ons zit de kunst van gelukkig zijn momenteel precies in dat laatste; tevreden zijn met wat er is. Dit is natuurlijk niet altijd gemakkelijk, want vaak gaan gedachten uit naar datgene wat nog beter of efficiënter zou kunnen. Als er juist wel een tevreden gevoel mag zijn, dan is er ook rust en heb je vaker de mogelijkheid om objectief naar jezelf te kijken. Even vanuit rust naar je eigen situatie kijken en bedenken waar je heen wilt, zonder er altijd maar vanuit te gaan dat ‘beter’ en ‘meer’ je ook meer tevredenheid en geluk zullen opleveren. Als je tevreden kunt zijn met dat wat je hebt, ben je ook liever voor jezelf en sta je meer open voor mogelijkheden die je pad kruisen.
We merken dat door de focus te leggen op alles wat je al hebt en hebt bereikt, wij gemakkelijker achter keuzes kunnen blijven staan, ook al houden anderen er een andere mening op na. Het helpt natuurlijk ook als je je niet teveel laat beïnvloeden door wat mensen om je heen denken of wat anderen van je verwachten. Al dat soort dingen helpen om niet de waan van de dag je koers te laten bepalen, maar zelf af en toe een rukje aan het stuur te geven en kijken waar je uitkomt.
Dat we tevreden proberen te zijn wil uiteraard niet zeggen dat er geen ambities meer mogen zijn. Het gevoel van tevredenheid geeft je wel degelijk ruimte voor ambities met nieuwe doelen en wensen. Het gaat er voor ons om, om die tevredenheid terug te vinden in je behaalde doelen. En dat te doen voordat je doorstart met het volgende zonder te hebben genoten van het behaalde doel of gerealiseerde ambitie.
En, of die Portugees die door ons bestudeerd werd, dit nou ook allemaal zo bedacht heeft? Wie weet! In ieder geval hebben wij er iets meer stappen voor nodig gehad om hier te komen, maar hopelijk is het resultaat dat wij langzamerhand wat meer Mediterraan gaan genieten en tevreden ’s avonds met een glaasje Portugese wijn kunnen proosten op de dag.
Meer weten over onze B&B? Neem ook eens kijkje op Facebook of onze Instagram pagina!
of de portugezen werkelijk meer tevreden zijn durf ik te betwijfelen
ik zou het eerder berusten noemen
een situatie aanvaarden waarvan ze denken dat ze ze toch niet kunnen veranderen ( e a vida!)
een eentonige job blijven uitvoeren bij gebrek aan initiatief ( een groot deel van de portugezen met enige ambitie zijn geemigreerd )
ik zie vaak jonge immigranten in portugal (oa roemenen) sneller vooruitgang maken dan de lokale jeugd