Welk kind heeft niet een droom om ridder of jonkvrouw te zijn? Ik denk dat iedereen wel zo’n fase (heeft ge-)kent. Ik in ieder geval wel. Helaas moest ik me behelpen met ruïnes in Bergen en kasteel Radbout in Medemblik, hoewel dat laatste kasteel echt de moeite waard was (en is) om te bezoeken. In mijn fantasie vocht ik tegen Kwaaie Pier en redde ik de inwoners van West-Friesland. Maar dat is lang geleden natuurlijk. Nu wonen en werken we in Noord Portugal en ontdekken nieuwe bezoekwaardige objecten, restaurants en natuur.
In een eerdere blog schreef ik over het prachtige Guimarães, met haar kerken, paleizen en één van de mooiste kastelen in Portugal. In Guimarães is Portugal geboren en werd de eerste koning, D. Afonso Henriques, in 1112 gekroond. Dat had wel wat familie-perikelen tot gevolg en waar ik eerder schreef dat Afonso zijn moeder had gedood, moet ik dat in deze blog rechtzetten. Hij heeft haar niet gedood, maar opgesloten in een kasteel Lanhoso. Ver van Guimarães vandaan, in de directe omgeving van het plaatsje Povóa de Lanhoso. Povóa betekent, vrij vertaald, “gestichte nederzetting”. Er werden mensen gedwongen door de machthebbers om daar te gaan wonen en zo het land te cultiveren, maar vooral te bewaken en te voeden. Het moet in die tijd, even na 1200 na Christus, een flinke wandeling van Guimarães naar Povóa de Lanhoso zijn geweest. Nu kunnen we het met de auto binnen een half uur doen, maar die hadden ze toen niet. De autostrada heeft nog vele jaren op zich laten wachten. Enfin, ik wilde dat kasteel wel eens nader bekijken en mij opnieuw ridder wanen.
Bovenop de grootste granieten steen van het Iberisch schiereiland, genaamd Monte do Pilar, is het kasteel Lanhoso gebouwd. De naam Lanhoso is afgeleid van het romeins en, opnieuw vrij vertaald, betekent het “steen”. Van ver zie je het kasteel al. Tijdens de laatste kilometers wordt duidelijk dat het hier gaat om een uiterst strategisch gekozen plek met vrij zicht rondom. Het is een oud kasteel, gezien de manier waarop het gebouwd is. Geen versierselen, een werkelijk verdedigingswerk. Het is ook niet gigantisch groot. Nee, het is gigantisch stevig. Alle stenen zijn gemerkt met versierselen die tot doel hadden bij verwoesting een restauratie mogelijk te maken. En het is verwoest geweest, maar gelukkig weer hersteld in oude glorie (inclusief elektriciteit). In het kasteel zijn archeologische vondsten ten toon gesteld, waarvan de oudste gedateerd is op 3000 jaar BC. Ook zijn er romeinse gouden sierraden te zien. Dit maakt duidelijk dat ook voor het kasteel gebouwd is, deze plek van belang was. Natuurlijk is er de Infanta, de moeder van de koning: een paspop met nagemaakte kleding van. Moedig beklom ik de trappen en kantelen en waande me weer kind.
In de directe omgeving, op wandelafstand, zijn opgravingen te bezoeken van Keltische dorpen. Ruige wandelpaden brengen je daar naar toe. Er zijn meerdere uitgezette wandelingen. De sportieve uitdaging zit in de klim naar boven. De wandelingen brengen je langs water, vergezichten, levende have en natuurlijk zie je de wijnstokken. Tja, en dan moet je nog terug… Maar het is de moeite waard!
Wat is eigenlijk jou favoriete kasteel?
