We reizen eens een dagje. Jazeker, ook voor ons heeft Portugal nog kilometers onbekende wegen, minstens zoveel plaatsen die we nog niet bezochten, gerechten en wijnen die nog moeten worden beproefd. Het land is immers driemaal zo groot als Nederland, maar een dag blijft gewoon vierentwintig uur. Een reisje van zestig minuten in Nederland, duurt in Portugal zomaar het drievoudige. Tenminste, wanneer je op een verkeerde uitvalsbasis bent beland. Wij hebben het geluk dat we voor Noord-Portugal eigenlijk alles wel binnen het uur (met een Hollands kwartiertje) kunnen bereiken. En er is genoeg!
Zo zijn wij weer eens afgereisd naar de eerste hoofdstad van Portugal, Guimarães. Het historisch centrum is beeldschoon. Grote delen van de ommuring staan er nog en op één van de torens staat dan ook “hier is Portugal geboren” in het jaar 1128: nou ja, in mijn vrije vertaling. Tussen de restanten van de muur, die overigens prachtig is gerestaureerd, staan indrukwekkende hoge gebouwen van steen, met prachtige betegelde gevels. Geen figuratieve tegels, nee, slechts versiering en allemaal in de hoop dat je niet ieder jaar hoeft te schilderen. Wanneer je de buitenring rond het historisch centrum loopt kom je altijd op één van Portugals mooiste pleinen. Het zonlicht speelt er met de bestrating, de gevels en het is adembenemend èn indrukwekkend. Maar dat is allemaal buiten het historisch centrum.
Ook buiten het historisch centrum staat het beeld van de allereerste koning Afonso Henriques. Het bronzen beeld is gemaakt in de 19e eeuw, en een resultaat van kunstrijke fantasie. Er bestaat namelijk geen echte afbeelding van de koning. Dit beeld is beland in alle geschiedenisboekjes van Portugal, en iedereen herkent Afonso als de eerste koning. Achter het beeld staan drie historische gebouwen, waarvan het kasteel tot en mooiste van Portugal wordt gerekend. Voor het kasteel is de oude kapel, waar de koning zou zijn gedoopt. Onder aan de heuvel staat het Paleis van de hertog. Dit paleis, nu museum heeft allerlei functies gehad en is beroemd vanwege de prachtige collectie binnen en buiten: binnen vooral historische wapens en meubelen en buiten vooral vele schoorstenen.
Vanuit het kasteel zou de slag bij St. Mamede in Guimarães zijn voorbereid: in deze slag, en daarover gaan meerdere verhalen, zou de moeder van de koning zijn gedood of gevangengenomen. De familie was het niet met elkaar eens en het kwam nooit meer goed. Snel naar de oude stad. De beoogde infanta uit Spanje, Teresa van Leãu, vertrok ook, om niet weer terug te keren naar het Spaanse Leon.
Enkele tientallen jaren geleden kreeg de stadsarchitect de vrije hand, om de stad in oude glorie te herstellen. Hij begon met opruimen. Buitenreclames weg. Moderne straatverlichting en straatmeubilair weg. Ruïnes weg. Wat hij terugbracht was authentiek [ogende] herstelde gebouwen, middeleeuws aandoend plaveisel [niet geschikt voor hoge hakken], bomen en verkeersbeperkingen. Het resultaat mag er zijn. Al snel is het gehele oude centrum geplaatst op de UNESCO werelderfgoedlijst. Inclusief de 14 staties van goede vrijdag, die overigens schreeuwen om verf. Geen grote winkels of restaurants. Terrasjes en kleinere restaurantjes in overvloed, waar je heerlijke Portugese maaltijden met Vinho Verde kunt genieten, of iets wat je al kent. Geen bedelaars (bijna niet). Tijdens de feestelijkheden in juni, met Pasen en Kerstmis is het adembenemend versierd en trekt Guimarães nóg meer bezoekers.
Voor de reizigers. Guimarães heeft een groot busstation en treinstation. De auto kun je relatief gemakkelijk kwijt buiten het oude centrum, voor een gunstig parkeertarief, variërend van niks tot dubbeltjes per uur.
Gerard schrijft ook een aantal malen per jaar een nieuwsbrief vanuit hun B&B, waarvoor je je uiteraard kunt aanmelden via hun website.
Beste schrijver. Mooi deze aandacht voor Guimarães. Na vele bezoeken is het een stad waar ik nog altijd dagen kan vertoeven en ontdekken. Een prachtige stad. Bedankt voor het artikel.
Met veel plezier geschreven. Dank voor je reactie.