Deze maand zijn we heerlijk met ons tweetjes naar Porto gereisd met de trein. Met de missie het kopen van onze nieuwe auto, een fiat 500C, zo’n leuk autootje! We hadden al regelmatig OLX af gespeurd om een mooie Fiat cabrio aan te schaffen. Een 500C wilde ik graag en nu vonden we een speciale uitvoering met leren interieur en dat wilde Bernt dan weer graag. We zijn bijna klaar met de grootste klussen en dan kan de klus auto ook weg. Porto is prijs technisch een interessante regio om auto’s te kopen. Het uitje kwam als geroepen, even uit de sleur om nieuwe klus energie op te doen.
Om 7:30 vertrok onze trein (vanaf station Tunes). Dat was wel even wennen, na een jaar weer een wekker zetten. De reis van ruim 5,5 uur vloog voorbij, letterlijk en figuurlijk. De snelheid liep soms op tot net boven de 230 km/per uur en het uitzicht en de Pringels zorgen voor de rest. Als je dan aankomt op het station van Porto begint de betovering al, wat een mooie ontvangsthal.
We hadden vooraf al heel leuk contact met de verkoper en op zijn aanraden verbleven we de nacht midden in het centrum van Porto. Heerlijk, vanuit ons hotel zo de stad in. En dan stap je je hotel uit en loop je aan tegen “Casa da Sorte”, de naamgenoot van ons appartement in Benagil. De naam van ons appartement was naar mijn mening “Huis van geluk”, maar in de Portugese volksmond komt het vrij vertaald neer op “gokhuis”, waar je dus een gokje kunt wagen en een lot kunt kopen. Blijft een feit dat het geluk gehalte hoog is. 😊 We hebben heel wat kilometers afgelegd en dat is best pittig met al die hoogte verschillen. De bekende boekwinkel Livraria Lello was weer open voor publiek. Prachtig in één woord. We zijn goed geslaagd, een speciale editie van Alice in wonderland/ Alice no Pais das Maravilha (mijn naamgenoot) en O cavaleiro da Dinamarca een kinderboek dat we volgend jaar hopen te kunnen lezen. Na een heleboel foto’s en een paar mooie boeken rijker hebben we onze wandeltocht voortgezet naar de Douro. Pfff dat was erg pittig wat een hoogte verschillen. Naar beneden valt nog mee maar dan weer omhoog, haast niet te doen, maar zeker de moeite waard.
Afgemat komen weer in de buurt van ons hotel. Helaas zijn de terrassen nog niet open, maar laat McDonald’s om de hoek van ons hotel liggen. Van onze dochter horen we later dat dit de mooiste McDonald’s is in Europa. Wij zijn niet zo op de hoogte blijkt maar weer. We werden aan de deur geholpen, dus binnen niets gezien en ik had bovendien alleen oog voor de hamburgers na al die kilometers.
De volgende morgen is het dan zover. Om 9:30 staat de fiat te shinen voor het hotel, wat een plaatje, we zijn meteen verkocht. Na een proefrit door Porto was ons enthousiasme onverminderd en konden we de auto op onze naam zetten. Nu hadden we nog een lange terugreis van 549 kilometer voor de boeg, absoluut geen straf in een mooie cabrio onder de warme Portugese zon. Zonder problemen komen we thuis aan ons mooie Carvoeiro, helemaal opgeladen om weer vol aan de bak te gaan!
Sinds augustus 2014 verhuren ze hun eerste appartement in Carvoeiro via Micazu.
Weer wat bijgeleerd: de prijzen van nieuwe auto’s in Portugal. Met Porto als winnaar. Het station van São Bento is prachtig met al die prachtige taferelen met azulejos. Ik ben fan van de Livraria Lello; voor mij de meest bijzondere (charmante) boekhandel van Europa.
Veel succes gewenst met jullie nieuwe Italiaanse schoonheid!