Saudades de Portugal

De eerste week van 2018 zit er inmiddels alweer op en eigenlijk ben ik ook rijkelijk laat als ik nu nog iedereen een gelukkig nieuwjaar wens. Daarom zeg ik het ook maar niet met zoveel woorden. Nee, laten we gewoon verder kijken. Nadenken over 2018. Want goede voornemens, die heeft toch iedereen?

De feestdagen vierde ik in Nederland, maar inmiddels ben ik weer terug in Lissabon. Het nieuwe jaar startte ik goed. Ik schreef, na een lange stilte, eindelijk weer een nieuwe blog voor mijn eigen website Bom Dia Lisa. (https://www.bomdialisa.nl/achtergronden/happy-new-year-kom-langzaam-terug/). Dat is ook een van mijn goede voornemens voor het nieuwe jaar. Ik wil weer meer gaan bloggen voor mijn eigen site, maar ook weer meer gaan schrijven voor Saudades de Portugal.

De intentie was vorig jaar immers om maandelijks te bloggen voor Saudades, maar helaas ging dat niet altijd zoals gepland. Dat had natuurlijk vooral te maken met de lastige periode die ik meemaakte na het overlijden van mijn vader. Ik had, zoals ik op mijn eigen website al schreef, echt te maken met een motivatiedip en een grote mentale breakdown.

Inmiddels begin ik mezelf langzaam weer terug te vinden. Ik voel me – nog steeds – ontzettend thuis in Lissabon. Eigenlijk wordt dat gevoel steeds sterker. Vraag me niet waarom, maar deze stad blijft me goed doen. Wellicht heeft het te maken met de (over het algemeen) fijne weersomstandigheden, maar ook met de vriendelijke mensen en de rust die hier heerst.

Rust

Die rust hoort overigens ook wel een beetje bij mijn goede voornemens. Ik schreef eerder al eens dat ik op een Portugees begon te lijken. Toch ben ik niet altijd zo rustig als een Portugees. Nee, ik houd wel een beetje van de Nederlandse stress en altijd maar doorgaan. Tempo, doorwerken is mijn devies. Vorig jaar merkte ik echter dat altijd maar doorgaan eigenlijk helemaal niet zo goed is. Het voelt misschien wel fijn op het moment zelf, maar altijd maar stressen en werken kan je uiteindelijk ook keihard opbreken. Dat merkte ik tijdens mijn mentale breakdown in december 2017.

Kalma, kalma

Wat dat betreft kan ik wel wat leren van de Portugezen. Ik moet het wat rustiger aan doen. De tijd nemen om te genieten van kleine dingen en vooral niet te veel willen. ‘Kalma, kalma’, zeggen ze hier vaak. En ja, daar zou ik dit jaar toch echt eens naar moeten luisteren. Ik heb daarom met mezelf, maar ook met mijn huisgenoot, afgesproken om meer naar buiten te gaan (in plaats van 24/7 werken). We gaan meer roadtrips maken, meer nieuwe restaurantjes of kleine koffietentjes bezoeken en gewoon lekker door de stad wandelen.

En wees nou eerlijk: dat heeft ook nog een ander voordeel. Want hoe meer nieuwe dingen ik in de stad ontdek, hoe meer toffe dingen ik kan delen in mijn blog. Want ja, uiteindelijk is het wel de bedoeling dat ik over Lissabon blijf bloggen. De komende maanden neem ik jullie wat dat betreft graag mee op mijn ‘nieuwe’ ontdekkingsreis. Lisa in Lissabon 2.0. Want niet alleen ik voel me ‘nieuw’, maar ook Lissabon krijgt een nieuw hoofdstuk in mijn digitale ‘boek’.

Iedere tweede donderdag van de maand kan je meer lezen over mijn leven in Portugal. Daarnaast kun je me ook volgen via mijn eigen website Bom Dia Lisa, waar ik blog over journalistiek, sport en reizen. Neem zeker eens een kijkje en als je wilt… check (en like) mijn Facebook-pagina eens!