Na ruim 250 liter verf en ruim 3000 vierkante meter geschilderd in twee lagen, zou je zeggen het is feest, de buitenboel is af! Helaas liggen we allebei met griep in bed. Geen fijn virusje, na het doen van één boodschapje weer plat in bed en het duurt nu al twee weken. Dus dat is twee weken gedwongen rust. Alles is even ‘on hold’. We hebben wel de diploma-uitreiking gehad van de Portugese taalcursus op school. Dat dat weer wel en het was heel officieel, op de foto met de diretor, coordenadora en presidente do conselho. Zo gaat dat dus in Portugal.
We hebben het dorpsfeest in Alcorochel gemist, wel jammer maar niets aan te doen. Vorig jaar hebben we kennisgemaakt met de dorpsfeesten, heel veel dorpen in de buurt organiseren zo’n buurtfeest. Voor drie dagen is het elke avond feest. Er staan lange tafels zodat er een paar honderd man kan eten. Je ziet niet echt buitenlanders rondlopen en voor ons is het een perfecte manier om een beetje te integreren. Omdat je aan lange tafels naast elkaar zit, ontmoeten we vaak leuke mensen waar we een paar uur Portugees mee praten. Je wacht vaak wel even op je eten en bestellingen gaan soms ook niet helemaal goed maar het is allemaal gezellig, gemoedelijk en erg lekker eten.
Toen we net in Portugal waren gingen we wel eens om 19:00 uur uiteten. Sommige restaurants raakten dan een beetje in de stress en reageerden paniekerig als we binnenkwamen, geen grap, echt veel te vroeg voor een Portugees. Maar ik heb altijd trek om 19:00 uur, dat gaat er bij mij niet meer uit, denk ik. Bij de dorpsfeesten zijn we dus meestal ook aan de vroege kant, maar dat is hier een voordeel. Dan hoef je niet in de rij voor het eten. Een uur later en er zijn lange rijen met Portugezen die zonder moeite urenlang op hun eten te wachten. Bewonderenswaardig vind ik dat.
Mijn favoriete eten op een dorpsfeest is moelas, spreek uit moe-e-lash. Ik kan beter niet vertellen wat het is, want als je het weet zul je het waarschijnlijk niet proberen. Wel doen dus, echt heerlijk! (kippenmaagjes…) Daarna pica-pau, stukjes stoofvlees van (meestal) rundvlees in een dunne, lichte jus gemaakt van bier en wat groenten. Febras assadas is ook lekker, dunne stukjes varkensvlees op de BBQ of een bifana (brood met gestoofd varkensvlees erin). Maar de grelhada mista ontbreek ook nooit op het menu van het dorpsfeest, soort ’tapas’ van verschillende soorten vlees en worstjes. Of sardientjes natuurlijk, van de BBQ. Als je batatas fritas bestelt krijg je chips, en om het af te maken een salade, een stuk brood om lekker overal in te dopen, een jarro (kannetje) wijn en olijven. Portugezer kan het niet volgens mij. Voor nog geen 20 euro heb je een hele maaltijd en een liter wijn. Alle dorpen hebben hun eigen recycle cups dus plastic bekers op de vloer zie je niet.
Bij de quermesse kun je lootjes kopen. Van te voren hebben de dorpsbewoners hun tweedehands spullen naar de kraam gebracht en alle opbrengst gaat naar een goed doel zoals bijvoorbeeld het lokale zwembad opknappen. Dus voor je het weet ben je wat euro’s armer en een heleboel schaaltjes en borden rijker, alles voor het goeie doel.
De muziek is ook typisch Portugees. Om 22:00 uur begint de band, bijna altijd voorzien van leuke dansmariekes (op alle dorpsfeesten zie je dezelfde bands voorbij komen) en om vijf over tien begint iedereen te dansen, jong en oud door elkaar. Ik heb het ritme en de danspasjes nog niet helemaal door, maar het ziet er leuk uit. Voor de jongeren komt er ’s nachts altijd wel een DJ, maar wij zijn dan meestal wel afgetaaid en verzadigd van het lekkere eten en urenlang Portugees proberen te praten.
Ik hoop dat we komend weekend weer beter zijn en weer energie hebben om iets te doen. Wat ons vakantieverblijf betreft, het zijn echt de laatste lootjes. Een nieuwe boiler installeren is nog wel een uitdaging. Voor je het weet zitten we weer aan een lekker portie moelas of sardientjes. En we hebben ook nog een hoop Portugees te oefenen, want echt Portugees praten leer je niet op school.
Fialka en haar vriend Jan zijn sinds december 2022 eigenaar van een karakteristiek pand in het dorpje Alcorochel. Komende maanden gaan ze het huis geschikt maken als alojamento local, een vakantieverblijf. Binnenkort kun je ze volgen op hun nieuwe website, Facebook en Instagram.
