Koningsdag… Al krijg je er in Portugal vrij weinig van mee, is dit toch wel zo’n dag waar bij menig Nederlander het oranje hart wat sneller van gaat kloppen. Je krijgt bijna zin om even het vliegtuig te pakken en je voor een dagje tussen de oranje menigte te voegen en gezellig mee te feesten. Gelukkig dachten ze daar bij de Nederlandse ambassade nét zo over en besloten een koningsdag receptie te houden in de residentie van de Nederlandse ambassadeur, Nienke Trooster.
Het was natuurlijk een must om iets oranje´s aan te trekken, en al waren er ook veel Portugezen en allerlei mensen van andere nationaliteiten te gast, hadden de meeste toch een oranje eyecatcher aan of om. Het feestje was zeer gezellig en de ambassadeur had voor Nederlandse hapjes en live muziek gezorgd. Als je al ruim 3 jaar geen haring hebt gegeten is dat natuurlijk een plezierige verrassing! Jammer genoeg door alle indrukken wél vergeten om een paar mooie foto´s te maken van dit bijzondere oranje feestje in het hartje van Lissabon, maar gelukkig staan op de facebook van de ambassade toch een paar gezellige sfeer kiekjes.
In Portugal was het echter 2 dagen eerder al feest, namelijk op 25 April! Nee, dan vieren we niet de verjaardag van de portugese president Marcelo Rebelo de Sousa, maar 25 april is hier “Dia da Liberdade”, of dag van de vrijheid. Op 25 april 1974 was namelijk officieel de dictatuur over in Portugal, door de welbekende anjerrevolutie. Op deze dag heeft (bijna) heel Portugal vrij en worden er vaak militaire demonstraties uitgevoerd. Op sommige plekken zijn er concerten of andere evenementen en grote winkelcentra geven vaak rode anjers weg om de vrijheid te gedenken.
Natuurlijk is 1974 nog vrij recent, wat betekent dat veel mensen van één enkele generatie terug, de dictatuur volop hebben meegemaakt. Mijn schoonmoeder vertelt vaak verhalen over hoe de studenten, in de tijd van Salazar, stille protesten voerden en op elk moment opgepakt konden worden. Ook de rest van de familie heeft vele verhalen over hoe iedereen op zijn eigen manier protest probeerde te voeren zonder te veel in de problemen te komen. Door zulke verhalen in leven te houden besef je je wel wat beter, wat een voorrecht het is om in vrijheid te mogen leven. Dat is natuurlijk ook waarom wijzelf in Nederland 4 & 5 mei gedenken en vieren. Om respect te tonen voor wie er voor onze vrijheid zijn gestorven en om te vieren dat Nederland een vrij land is.
Na deze feestelijke dag heb je de week erna wéér een vrije dag, namelijk op 1 mei! Op deze dag vieren ze in Portugal de “Dia do Trabalhador” oftewel de dag van de Arbeid. De meeste mensen gebruiken deze dag voornamelijk om juist een dagje niet te werken en gezellig met de familie wat te gaan doen, zoals picknicken in de vrije natuur. Op sommige plekken zijn er protesten, voor betere werkomstandigheden bijvoorbeeld, maar gelukkig op een rustige en respectvolle manier.
Voor wie trouwens rond 1 mei op de boerenmarkt komt moet ze zeker wel gezien hebben: de slakjes! Vanaf 1 mei is namelijk officieel het slakken seizoen geopend en worden ze buiten de markten ook in veel restaurants aangeboden. Vaak worden ze gegeten als aperitief of snack, maar soms ook als hoofdmaaltijd. De reden dat ze vaak op 1 mei worden gegeten is omdat het echt een arbeiders maal is. Met de vele regen die valt in april, klimmen alle slakjes omhoog, weg van het water, en zijn ze makkelijk te vinden. Op het platteland zie je regelmatig mensen langs de weg zoeken, met een teiltje, als het net geregend heeft. De slakjes worden daarna in een netje gedaan om een paar dagen “uit te poepen” zoals mijn Portugese tante zegt. Ja, de slakjes die gegeten worden zijn dezelfde als die uit de tuin, wat het een goedkope arbeiders delicatessen maakt.
Qua weer is het nu, half mei, ein-de-lijk een beetje zomer aan het worden. Natuurlijk waren we ook erg blij met de regen die de afgelopen weken met bakken uit de hemel is gevallen, maar na een tijdje word je dat sombere Nederlandse weer wel zat en wil je het liefst gewoon weer lekker je bikini aan en naar strand. Zeker in Lissabon kun je van die dagen hebben dat je bijna de zon niet ziet. Gelukkig hadden we afgelopen weekend een paar heerlijke dagen en besloten we een rondje met de bakfiets te fietsen om elke keer weer een stukje van onze stad te ontdekken.
